ธนวรรธน์ วรรธนะภูติ
พระยาวิสูตรสาคร / หมื่นมหาฤทธิ์ (พ่อริด) / หมื่นณรงค์ราชฤทธา (พ่อเรือง)
พระยาวิสูตรสาคร
อายุประมาณ 50 ปี รับราชการคุมเรือแพทั้งหมด ยังคงสง่างามสมวัยแม้จะสมบูรณ์ดูมีอายุมากขึ้น รักครอบครัว โดยเฉพาะความรักที่มีต่อคุณหญิงการะเกดไม่เสื่อมคลาย และยังตามใจภรรยาและลูก ทำให้เป็นที่เคารพรักของทุกคน ยังมีความกังวลกับมนต์กฤษณะกาลี เพราะเขาเป็นคนฝังหีบมนต์กฤษณะกาลีไว้ใต้ดินแถวสวนยายกุย เนื่องจากกลัวจะกระทบกับวิญญาณของเกศสุรางค์ แต่หมื่นริดขุดขึ้นมาได้ แต่ก็ยังมีเหตุผลเพียงพอ และรับฟังความคิดของลูกอยู่เสมอ
หมื่นมหาฤทธิ์ (พ่อริด)
แฝดผู้น้อง ลูกของออกญาวิสูตรสาครและคุณหญิงการะเกด เป็นคนฉลาดคิดฉลาดทำ ทำเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ มีเล่ห์กลซ่อนเร้นมากมายอยู่ในสมอง มีความน่ากลัวอยู่บ้างตรงที่สามารถทำทุกอย่างให้ออกมาดั่งใจปรารถนา อุปนิสัยยิ้มแย้ม เปิดเผย ยิ้มกว้างจนเห็นฟัน ไม่กินหมาก กิริยาเรียบร้อย คิดอะไรก็คิดเงียบ ทำให้ดูไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ แววตาวิบวับราวกับดวงตายิ้มได้ รูปหล่อหน้าตาดี แต่เวลาโกรธแววตาสุขุมแรงกล้าราวมีไฟอยู่ในดวงตา รักใครรักจริง โดยตั้งปณิธานว่าจะมีเมียเดียวเหมือนกับพ่อ และหญิงที่จะเป็นคู่ครองขอให้หน้าตาและนิสัยเหมือนแม่ ด้านหน้าที่การงาน หมื่นริดเป็นคนสนิทของขุนหลวง ทำงานในกองพระคลังสินค้า และได้อวยยศครั้งสุดท้ายเป็นขุนพิพัฒน์ราชสินธุ์
หมื่นณรงค์ราชฤทธา (พ่อเรืองเล็ก)
แฝดผู้พี่ ลักษณะเคร่งขรึม ดวงตาซื่อตรงและนิ่ง มีแววสุขุมเจ้าความคิด ยิ้มน้อย สงบเสงี่ยม รับราชการอยู่สองแคว แต่งงานกับแม่หญิงเรียม ลูกสาวคนสุดท้องของพระยาพิษณุโลก มีบุตรชายชื่อบุญเรือน มีส่วนร่วมในการไปช่วยรบที่เขมรจนได้รับบาดเจ็บ ได้รับพระราชทานยศเป็น ขุนณรงค์ราชสงคราม บั้นปลายชีวิตเป็นไข้ป่าเสียชีวิต