เพลงละคร

คำร้อง : ตรัยยุทธ กิ่งภากรณ์
ทำนอง : เติมกล้า เจนนภาภัณฑ์กิจ
ขับร้อง : วิทวัส วีนระญาโน

พึ่งได้รู้ ความรักงอกเงยสวยงามอย่างไร
มันเอ่อล้นไปทั้งใจ ผลิดอกสวย ก้านชูกิ่งชัน
รอวันงดงามขึ้นไป เมื่อแสงส่องกระทบใบในวันแย้มบาน

* แต่เธอนั้นเด็ดไปเชยชมเสียก่อน ปล่อยใจไม่อดทนรอไว้
ดอกไม้ไม่ทันจะบาน ดอกหวานไม่ทันส่งกลิ่นหอมไกล
ยังไม่พร้อมจึงร่วงโรยไป ก่อนวันที่ดี (ก่อนวันที่ควร)

** กว่าจะรู้โลกความเป็นจริง ไม่สวยงามเท่าไร (มันโหดร้าย) กว่าจะรู้ก็สายไป
เปลี่ยนชีวิตเปลี่ยนค่ำคืนที่สุขสม เป็นค่ำคืนที่เหน็บหนาว
เปลี่นชีวิตไป เส้นทางให้เดินต่อไป คงไม่เหมือนเดิม

(ซ้ำ *,**)

เสียดายที่ไม่คอยให้ค่อยเป็นไป เสียใจดอกไม้เจ้ายังไม่บาน

(ซ้ำ **)

อนาคตยังอีกไกล แต่ไปไม่ถึงฝั่งฝัน พลันต้องร่วงโรย